کد مطلب:153754 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:192
خدا و رسول دوستان حسنین را دوست می دارند
دوست داشتن خاندان پیامبر یك فریضه الهی است بر مردم چنانكه می فرماید: قل لا أسئلكم علیه اجرا الا المودة فی القربی.
«بگو از شما مزد و پاداشی در برابر انجام رسالت به جز دوستی و محبت خویشاوندانم نمی خواهم» و پیامبر گرامی نیز بكرات امت را به دوستی و محبت درباره حسنین سفارش و توصیه فرموده و آنها را از دشمنی با آنان برحذر داشته، چنانكه سلمان فارسی روایت می كند كه از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم كه درباره حسن و حسین می فرمود: أللهم انی احبهما و احب من أحبهما.
«یعنی خدایا من حسن و حسین را دوست می دارم و هر كه آن ها را دوست بدارد او را دوست خواهم داشت.» و همچنین فرمود: من أحب الحسن و الحسین أحببته و من أبغضته أبغضه الله و من أبغضه الله دخل النار.
«هر كس حسن و حسین را دوست بدارد من او را دوست می دارم و كسی كه من او را دوست بدارم خدا او را دوست می دارد و كسی كه خدا او را دوست بدارد وارد بهشتش می كند و هر كس آن دو را دشمن بدارد من او را دشمن می دارم و كسی كه من او را دشمن بدارم خدا هم او را دشمن خواهد داشت و جایگاه چنین كسی دوزخ است».
و نیز ابن مسعود روایت می كند كه رسول خدا (ص) مشغول نماز بود حسن و حسین آمدند و در حالی كه حضرت در سجده بود بر پشت مباركش سوار شدند رسول اكرم وقتی سر از سجده برداشت با ملاطفت و مهربانی آن ها را پائین آورد و در سجده دوم نیز همان عمل تكرار شد وقتی رسول خدا از نماز فارغ گشت آنها را در آغوش كشید و فرمود: من أحبنی فلیحب هذین.
«هر كس مرا دوست دارد باید این دو را هم دوست بدارد» [1] .
«بگو از شما مزد و پاداشی در برابر انجام رسالت به جز دوستی و محبت خویشاوندانم نمی خواهم» و پیامبر گرامی نیز بكرات امت را به دوستی و محبت درباره حسنین سفارش و توصیه فرموده و آنها را از دشمنی با آنان برحذر داشته، چنانكه سلمان فارسی روایت می كند كه از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم كه درباره حسن و حسین می فرمود: أللهم انی احبهما و احب من أحبهما.
«یعنی خدایا من حسن و حسین را دوست می دارم و هر كه آن ها را دوست بدارد او را دوست خواهم داشت.» و همچنین فرمود: من أحب الحسن و الحسین أحببته و من أبغضته أبغضه الله و من أبغضه الله دخل النار.
«هر كس حسن و حسین را دوست بدارد من او را دوست می دارم و كسی كه من او را دوست بدارم خدا او را دوست می دارد و كسی كه خدا او را دوست بدارد وارد بهشتش می كند و هر كس آن دو را دشمن بدارد من او را دشمن می دارم و كسی كه من او را دشمن بدارم خدا هم او را دشمن خواهد داشت و جایگاه چنین كسی دوزخ است».
و نیز ابن مسعود روایت می كند كه رسول خدا (ص) مشغول نماز بود حسن و حسین آمدند و در حالی كه حضرت در سجده بود بر پشت مباركش سوار شدند رسول اكرم وقتی سر از سجده برداشت با ملاطفت و مهربانی آن ها را پائین آورد و در سجده دوم نیز همان عمل تكرار شد وقتی رسول خدا از نماز فارغ گشت آنها را در آغوش كشید و فرمود: من أحبنی فلیحب هذین.
«هر كس مرا دوست دارد باید این دو را هم دوست بدارد» [1] .
[1] ارشاد مفيد ص 198.